Spora część naszych Klientów prywatnych to użytkownicy własnych studni. "Domowe zdroje" nie podlegają nadzorowi inspekcji sanitarnej. Rośnie jednak świadomość znaczenia jakości wody dla zdrowia jej konsumentów i – co nie do pominięcia – ich kieszeni, z których płacą za coraz bardziej technicznie zaawansowane instalacje i urządzenia hydrauliczne. Uzdatnianie wody czerpanej z prywatnych ujęć staje się w związku z tym coraz częstsze, jednak nadal dotyczy głównie parametrów fizykochemicznych.
Nadmierna zawartość żelaza, manganu, czy wysoka twardość to takie cechy wody, które są wykrywalne „gołym okiem” – wystarczy poobserwować baterie przy zlewozmywaku, umywalce, wannie itp.
O ile jednak zbadanie podstawowych parametrów fizykochemicznych wody jest w miarę proste (są dostępne na rynku testery, wykonuje je także sporo firm, w tym nasza), to stwierdzenie czystości mikrobiologicznej wody nie jest już dla osoby prywatnej takie proste.
Badania mikrobiologiczne wykonują usługowo nieliczne laboratoria, dla właścicieli studni najłatwiej dostępne są w tym przypadku lokalne placówki „sanepidu”. Pobór próbek wody do badań mikrobiologicznych wymaga zachowania bardzo surowego reżimu, wodę pobiera się do specjalnych, sterylnych naczyń, punkt poboru wody należy starannie zdezynfekować itd. Niemniej każdemu użytkownikowi studni należy stanowczo doradzać przeprowadzenie takich badań. Nadmierna ilość bakterii ogólnych w wodzie pitnej nie zawsze jest obojętna dla zdrowia konsumenta, natomiast pojawienie się w niej bakterii np. Escherichia coli może spowodować u spożywającego groźne choroby.
Zanieczyszczenie mikrobiologiczne wody w studni może generalnie wynikać z dwóch przyczyn: wprowadzenia bakterii do studni w trakcie jej budowy (podobnie zresztą można zakazić instalację hydrauliczną w budynku w trakcie jej wykonywania), bądź też napływu zakażonej wody do studni – np.przebicia wód podskórnych, zalewania wodą powierzchniową itp. W pierwszym przypadku bakterie można skutecznie zlikwidować poprzez skuteczną, dokładną dezynfekcję studni i całej instalacji hydraulicznej, którą ona zasila. Dezynfekcja taka, wykonana np. podchlorynem sodu ( NaClO ) lub dwutlenkiem chloru ( ClO2 ), powoduje trwałe usunięcie bakterii. Przypadek drugi, kiedy to do studni stale napływa woda zakażona, wymaga - oprócz dezynfekcji studni i sieci chemikaliami – ciągłego zabezpieczenia odbiorników przed napływem wody skażonej mikrobiologicznie.
W domach prywatnych najlepszym rozwiązaniem wydaje się być w tym przypadku instalacja lampy UV bezpośrednio na przyłączu wody ze studni. Woda przepływająca przez lampę jest naświetlana promieniami ultrafioletowymi, co powoduje niszczenie bakterii. Lampa winna być odpowiednio dobrana do warunków użytkowania – wielkości chwilowych poborów wody; w przeciwnym wypadku jej działanie będzie nieskuteczne. Koszty eksploatacji to energia elektryczna (moc „domowej” lampy to ok. 30 W) oraz wymiana palnika (raz w roku, cena sto kilkadziesiąt złotych). Lampa musi być włączona non stop, a po jej montażu należy przeprowadzić chemiczną dezynfekcję instalacji hydraulicznej. Woda naświetlana promieniami UV nie zmienia składu fizykochemicznego wody, nie zmienia się jej smak i zapach.